Penerbangan aktif

Sepasang kupu-kupu sedang terbang. Betina, di atas, dalam penerbangan ke hadapan pantas dengan sudut serangan kecil; jantan, di bawah, memulas sayapnya dengan tajam ke atas untuk mendapatkan daya angkat dan terbang ke atas ke arah betina.

Graviti ialah halangan utama penerbangan. Oleh kerana mustahil mana-mana organisma mempunyai ketumpatan serendah udara, haiwan terbang mesti menjana daya angkat yang mencukupi untuk naik dan kekal di udara. Satu cara untuk mencapainya ialah dengan sayap, yang digerakkan melalui udara lalu menghasilkan daya angkat ke atas pada badan haiwan. Haiwan yang terbang mestilah sangat ringan untuk mencapai penerbangan, haiwan terbang hidup terbesar ialah burung dengan berat sekitar 20 kilogram.[10] Penyesuaian struktur lain haiwan terbang termasuk berat badan yang dikurangkan dan diagihkan semula, bentuk fusiform dan otot penerbangan yang kuat;[11] dan mungkin juga terdapat penyesuaian fisiologi.[12] Penerbangan aktif telah berevolusi secara bebas sekurang-kurangnya empat kali, dalam serangga, pterosaurus, burung dan kelawar. Serangga ialah takson pertama yang mengembangkan penerbangan, kira-kira 400 juta tahun dahulu (mya),[13] diikuti oleh pterosaurus pada kira-kira 220 mya,[14] burung sekitar 160 mya,[15] dan kelawar pada kira-kira 60 mya.[16]